Gisteren vertelde ik voor het derde jaar over mijn beroep op het Maurick college in Vught tijdens de beroepsinformatie avond voor HAVO 4. Zó goed dat ze die avond organiseren.

Weinig kinderen van 14, 15, 16 jaar weten wat ze later willen worden. Onze dochter moet volgend jaar ook haar vakkenpakket kiezen en zit ik er ook middenin.

Nu kiezen wat je de rest van je leven wil doen. Je weet zo weinig wat er allemaal mogelijk is. En wat een beroep echt inhoudt.

Als je zo jong bent weet je helemaal niet hoe het is als je werkt. Wat je moet doen op je werk. Wat echt je dagelijkse taken en werkzaamheden zijn, wat erbij komt kijken.

Dat heb ik de leerlingen gisteren in een korte presentatie verteld.

Elk jaar is er veel animo voor mijn beroep. Inmiddels is het heel herkenbaar wat ik doe, want ik vertel ze dat ik op dezelfde manier  werk als ‘VT Wonen Weer verliefd op je huis’, het tv programma. Dat spreekt meteen aan. Of niet.
Minstens zo belangrijk en waardevol om te weten wat je niet wilt.

Ik wist vroeger ook niet wat ik wilde worden. Ik had uiteindelijk een vakkenpakket met economie, boekhouding e.d. om naar de MEAO te gaan. Het was helemaal niet wat ik interessant vond en het waren heel lastige vakken.
Maar wat dan wel? Dat wist ik niet.

Ik heb eerst 15 jaar werk gedaan wat ik niet geweldig vond. Hoewel, de eerste jaren bij een touroperator, een Amerika Canada specialist en bij een reisburo waren best leuk. Daarna bij een makelaar was het wel gezellig, maar het was eenvoudig werk. Ik voelde aan alle kanten: “Ik kan meer en ik wil meer.” Maar ik was inmiddels 33. Moest ik nu nog iets anders gaan doen?

Daar ging wat tijd overheen: denken, twijfelen.

En toch, toch heb ik de stap gezet. Interieurontwerper, dat wilde ik zijn!!

Dit hielp me wel enorm: we hadden net een nieuw huis gekocht. Een totale renovatie met o.a. een  aanbouw over twee verdiepingen. En dat moest allemaal worden ingericht. Ik vond het geweldig, het ging zo goed. En iedereen was zo enthousiast over het resultaat dat ik toen dacht: als dit toch mijn werk zou zijn.
Dit ga ik doen!

Het was even zoeken naar een opleiding die ik leuk vond en die te combineren was met mijn baan. Maar ik vond ‘m. Twee jaar lang één dag naar school. Lekker samen met superleuke mensen die hetzelfde leuk vonden als ik. Daarbij hoorde twee dagen per week oefenen en leren én daarnaast had ik mijn baan. Het was geweldig!

Toen was ik klaar en was ik wat ik echt wilde.
En ik was en ben zo trots om anderen te vertellen wat ik doe voor werk: ‘ik ben interieurontwerper!’

En nu na 13 jaar ben ik daar nog steeds zo blij mee. De beste beslissing ooit!

Dít is waarom ik gisteren weer graag hielp op de school zodat hopelijk een paar van de leerlingen meteen al weten wat ze supergraag als beroep willen.

Liefs,
Carolien